Cumhuriyetimizin 100. Yılına ramak kala teoride yükseliş pratikte ise çöküş gibi anlamlarla 1 asır öncesini iyi bilen ya da dünyadan bihaber olduğu iddia edilen yeni nesillerin ülkenin kaderine nasıl etki edebileceği hepimizin malumu değil mi? Türk ve Kızılderili atasözlerinde sıklıkla rastlanan geçmişin hakikatli izlerine vakıf olmanın da yaşı pek yoktur. Örneğin algısı açık her kesin anlayabildiği atasözlerinin başında “armut dibine düşer” “Aç koyma hırsız olur, çok söyleme yüzsüz olur, çok değme arsız olur” “Aslan yattığı yerden belli olur. Vücudunu kirden, ağzını küfürden, kalbini kibirden koru.  Temiz bir vicdan kadar yumuşak yastık yoktur. İnsanı elbisesine göre karşılarlar, bilgisine göre ağırlarlar. Tüccarın

Yine sigaramın son közüyle yeni sigaramı yaktığım bir döneme girmiştim. Bu durumun tüm sorumlusu olarak bir türlü yanmayan çakmağımı suçluyordum. Yeni bir çakmak almak yerine “o çakmak yanmayacak bak” diyen sesi duymak daha bir anlamlı geliyordu belki de… Ciğerlerimi soldurma eylemim tüm hızıyla devam ederken karşımızdaki binaya yeni taşınanların mahalleyi inleten bağrışmalarına kulak kesildim. Genç kızın konservatuara gitmek isteyip anne ve babasının bu isteğe rıza göstermediğini mahallenin sağır Türkan teyzesi bile biliyordu. Bizim evde de curcuna hiç eksik olmazdı. Bizdeki curcunanın müsebbibinin ben olduğum iddiasındaki ev ahalisinden kaçış yerim olan balkona benden başka pek kimse giremiyordu desem de yeridir. Öyle